Ezcümle, الۤمۤ kasem olduğu cihetle, Kur'ân'ın azametine ve altında müstetir, gizli o mezkûr letaif cihetiyle de dâvânın ispatına işaret eder.
Ve keza, ذٰلِكَ zat ile sıfatı gösteren bir işaret olması itibarıyla hem Kur'ân'ın azametine, hem azameti ispat eden sıfât-ı kemâliyeye işaret eder.
Ve keza, ذٰلِكَ işaret-i hissiyeye mahsus iken, işaret-i akliyede kullanılması, tâzim ve ehemmiyeti ifade ettiği gibi, mâkul olan Kur'ân'ı, mahsus suretinde göstermesi, Kur'ân'ı, ezhan ve enzârın nazar-ı dikkatine arz etmekle tesettürü icap eden hile, za'fiyet ve sair çirkin şeylerden münezzeh olduğunu izhar ve itiraf ettirmektir.
Ve keza ذٰلِكَ 'nin ل vasıtasıyla ifade ettiği bu'd, Kur'ân'ın kemâline delâlet eden ulüvv-ü rütbesine işarettir.
Ve keza اَلْكِتَابْ 1 'daki اَلْ hasr-ı örfîyi ifade ettiğinden, Kur'ân'ın azametine ve başka kitapların mehasinini cem etmekle onların fevkinde olduğuna işarettir.
Ve keza كِتَابْ tabiri ehl-i kıraat ve kitabetten olmayan bir ümmînin mahsulü olmadığına işarettir.
Ve keza لاَرَيْبَ فِيهِ 2 zamirininher iki ihtimaline binaen Kur'ân'ın kemâlini ispat veya tekit eder.
Ve keza, istiğrâkı ifade eden لاَ Kur'ân'ın her köşesinde rekz ve her yerinde
zikredilen deliller, burhanlar, hücuma gelen şek ve şüpheleri def ile, Kur'ân'ın o gibi lekelerden münezzeh olduğunu ilân eder. Ve lisan-ı haliyle