veya mukadderdir. Bu mezkûr ve mukadder olan قُلْ kelimelerine esas olmak üzere بِسْمِ اللهِ tan evvel قُلْ kelimesi mukadderdir. Yani, "Ya Muhammed! Bu cümleyi insanlara söyle ve tâlim et." Demek besmelede İlâhî ve zımnî bir emir var. Binaenaleyh, şu mukadder olan قُلْ emri, risalet ve nübüvvete işarettir. Çünkü resul olmasaydı, tebliğ ve tâlime memur olmazdı. Kezalik, hasrı ifade eden câr ve mecrûrun takdimi, tevhide îmadır.
Ve keza, اَلرَّحْمٰنِ 3 nizam ve adâlete, اَلرَّحِيمِ 4 de haşre delâlet eder.
Ve keza اَلْحَمْدُ لِلّٰهِ 'taki ل ihtisası ifade ettiğinden tevhide işarettir.
رَبِّ الْعَالَمِينَ 5 adaletle nübüvvete remizdir. Çünkü terbiye, resuller vasıtasıyla olur. مَالِكِ يَوْمِ الدِّينِ 6 zaten sarahaten haşir ve kıyamete delâlet eder.
Ve keza اِنَّۤا اَعْطَيْنَاكَ الْكَوْثَرَ 1 sadefi de, o makasıd-ı erbaa cevherlerini tazammun etmiştir.
(بِسْمِ اللهِ) 2: Bu kelâm, güneş gibidir. Yani, güneş başkalarını gösterdiği gibi, kendini de gösterir, başka bir güneşe ihtiyaç bırakmaz. بِسْمِ اللهِ başkalarına yaptığı vazifeyi, kendisine de yapıyor;