S – اَحْيَاكُمْ 'ün yerine niçin صِرْتُمْ اَحْيَۤاءً 2 denilmemiştir?
C - اَحْيَاكُمْ hayatın Cenâb-ı Hak tarafından i'tâ edildiğine sarahaten delâlet eder. صِرْتُمْ اَحْيَۤاءً 'de o delâlet yoktur. Yalnız "Hayat sahibi oldunuz" mânâsına delâlet eder.
ثُمَّ يُمِيتُكُمْ 3 Bunun yerine تَمُوتُونَ 4 zikredilmemesi, mevtin, kaderin takdiriyle, kudretin büyük bir tasarrufu olduğuna işarettir. Evet, ömr-ü tabiîsini bitirip sonra ölenler pek azdır. Kısm-ı âzamı, ömr-ü tabiîsi esnasında ölürler. Demek mevt, tabiî bir netice değildir, ancak cesedin inhilâliyle dağılmasından ibarettir. Yoksa ruhun fenâsıyla değildir. Mevt ile ceset dağılır, ruh bâki kalır.
﴾ ثُمَّ يُحْيِيكُمْ 5 ﴿ mâkabliyle mâbadi arasında bu'd-u mesâfeyi ifade eden ثُمَّ 6 imâte ile ikinci ihya arasında kocaman âlem-i berzahın fasıla olduğuna işarettir.
﴾ثُمَّ اِلَيْهِ تُرْجَعُونَ﴿ 1 Bu ثُمَّ ise, ikinci ihya ile rücu arasında mevcut büyük bir perde ve hicabın bulunduğuna işarettir.
تُرْجَعُونَ 2 Yani, "Esbab perdesinin keşfiyle, vesaitin tardıyla Allah'a rücu edeceksiniz."
S - Allah'a rücu etmek, Allah'tan gelmeyi iktiza eder. Bunun için bir kısım insanlar, Allah ile insan arasında ittisali tevehhüm etmişlerdir ve bazı sofiler de şüpheye düşmüşlerdir.