Dördüncüsü: "Zaafa uğrayan İslâmiyeti, takviye niyetiyle; kuvvetli olan milliyete mezcedmek ve secâyâ-yı milliyeyi şeâir-i İslâmiye ile kuvvetleştirmek bu asırda daha iyi olmaz mı?" diyen dessas ehl-i dünyanın bu müthiş sualine karşı, gayet metin bir cevaptır.
Beşincisi: "Bu kadar heyet-i içtimaiye-i beşeriye fesada girmiş; ve hissiyat-ı diniye zayıflamış; ve şahsi dehâlar ve harekât, cemaatın şahs-ı mânevisinin icraatına mağlup düşmüş bir zamanda, nasıl rivayet-i sahihada denildiği gibi, birkaç sene zarfında, Mehdi dünyayı ıslâh edecek? Halbuki, bütün işi hârika olup ve birkaç nebinin mu'cizatı da beraber olsa, yine ıslâhı pek müşkül görünüyor" diye, ehl-i tenkidin sualine karşı, gayet kavi bir cevaptır.
Altıncısı: Âhirzamanda Hazret-i Mehdi'nin Süfyanî komitesine galebesi; Hazret-i İsa aleyhisselâmın Deccal komitesini dağıtması ve Şeriat-ı İslâmiyeye tebaiyetine dairdir.
Yedincisi: "Mütefekkirin-i İslâmiye, Avrupanın düsturlarını ve fennin kanunlarını bir derece kabul edip, onların usuliyle onlara karşı İslâmiyeti müdafaa ettikleri halde—sen de eskiden böyle yapıyordun—şimdi neden bütün bütün başka bir çığır açıp fen ve felsefeyi kökünden vuruyorsun?